گرمای گم شده و کاهش تلفات گرمایی

کاهش تلفات حرارتی ساختمان

روند کاهش تلفات گرمایی ساختمان طی ۶۰ سال اخیر

کاهش تلفات حرارتی ساختمان

چندی پیش یکی از دوستانم به اسم فرانکو فالکونتی به مناسبت سالگرد طلاقش! من را به شام در یکی از رستوران های ایتالیایی نیویورک به اسم باکارا دعوت کرد که ساختمان ۴ طبقه ای بود متعلق به یکی از اعضای مافیای شهر به اسم: خوزه مارچیانو” معروف به “صورت زخمی ” با تعاریفی که فرانکو از من نزد مارچیانو کرده بود، او سر میز شام حاضر شد و ضمن شکایت از هزینه بالای گرمایش ساختمان که بقول خودش نیمی از درآمد رستوران را می بلعید، گفت:

-ببین آقا مهندس من می خوام پیشنهادی بهت بدم که نتونی رد کنی! با تخصصی که داری باهاس کاری کنی که خرج و مخارج گرم کردن ساختمون پایین بیاد. آره قربون اون ریخت ماهت برم ! یوقت نگی نمیشه ها چون اونوقت نه من نه تو! دستمزدتم هرچی باشه رو این دوتا تخم چشمم.

-ببین آقای مارچینو کار به این سادگیا که فکر کردی نیست. با تهدید و این حرفام کاری از پیش نمیبری. ساختمونت قدیمیه و تلفات حرارتیش زیاده باید واسه این یه فکر اساسی کرد.

باید جداره های بیرونی ساختمون دوباره عایقکاری بشن که خیلی کار بنایی داره و طول میکشه، اما هزینش بعاد با صرفه جویی انرژی مستهلک میشه.

-غصه کارای ساختمونی رو نخور. من خودم کلی عمله بنا میشناسم که بهم مدیونن، همه شونو می ذارم سر این کار تا زود تموم بشه راجه به هزینه هاشم نگران نباش، پیشنهادی بهشون میدم که نتونن رد کنن !

-تو چقدر پیشنهاد بلدی!

-حالا یه خورده منو راجع به تلفات گرمایی ساختمون شیر فهم کن، چون من تا حالا با تلفات انسانی بیشتر سر و کار داشتم تا تلفات گرمایی!

همانجا مختصرا با زبان گانگستر فهم (!) درباره اهمیت جلوگیری از تلفات گرما از جداره های ساختمان وروند پیشرفت این مقوله طی ۶۰ سال اخیر توضیحاتی به او دادم که چون مبحث مهمی است در اینجا با زبان علمی توضیح بیشتری میدهم:

خیلی سال پیش طراحان و مهندسین دریافتند که شرایط زمانه بویژه هزینه های انرژی ایجاب می کند که شیوه ها و مقررات طراحی و ساخت بناها تغییر کنند. پس روش ها از اوایل دهه ۱۹۵۰ تغییر کردند و موضوع”جلوگیری از اسراف انرژی”به یک عامل مهم در بناسازی تبدیل شد.

این مبحث صرفه جویی در مصرف انرژی مخصوصا از اوایل دهه ۱۹۷۰ و افزایش شدید قیمت نفت توسط اپک بیش از پیش جدی شد و انگیزه متخصصین را برای ارائه راهکارهای صرفه جویی انرژی هنگام طراحی و اجرای ساختمان و تاسیسات دو چندان کرد.

این راهکارها عمدتا بر استفاده از مصالح مقاوم در برابر انتقال گرما و همچنین عایق کاری موثرتر جداره ها مبتنی بودند. اگر بخواهید تصویری عینی از تفاوت عایق کاری قبل از دهه ۱۹۶۰ و دهه ۱۹۷۰ را مشاهده کنید بعنوان مثال می توانید به شکل های ۱و ۲ مراجعه نمایید.

 

مقاله مجله صنعت تاسیسات

 

شکل ۱، مثالی از عایقکاری یک نمونه دیوار قبل از دهه ۱۹۶۰ است که آن موقع عایقکاری اهمیت چندانی نداشت. شکل ۲، نیز مثالی از عایقکاری یک نمونه دیوار در دهه های ۶۰ و ۷۰   یعنی دورانی که موضوع صرفه جویی در مصرف انرژی جدی تر شد را نشان می دهد.

فکر می کنم تفاوت این دو عایقکاری کاملا عیان است و نیازی به توضیح ندارد. هرچه مسئله آلودگی محیط زیست که عمدتا ناشی از مصرف بی رویه انرژی است جدی تر می شد، موضوع صرف جویی انرژی و عایقکاری ساختمان نیز ابعاد گسترده تری می یافت.

این موضوع در کیفیت عایقکاری دهه ۹۰ به بعد کاملا مشهود است (شکل ۳).

 

دستورالعمل نگهداری دیگ آبگرم

گرچه این پیشرفت در عایقکاری در جلوگیری از تلفات انرژی بسیار موثر بود ولی همزمان کیفیت پنجره ها نیز ارتقا یافت واستفاده از پنجره های دو وسه جداره فزونی گرفت.

همچنین تهویه مکانیکی تحت کنترل جایگزین تهویه طبیعی (بازکردن پنجره ) شد و تجهیزات گرمایشی و سرمایشی با راندمان بسیار جای دستگاه‌های قبلی را گرفتند.

 

 

اما حاصل این تحولات چه بود؟ این را می توان با مشاهده جدول ۱ و مقایسه مقاومت های گرمایی سقف، دیوارها و پنجره ها و همچنینی دفعات تعویض هوای داخل ساختمان و تلفات گرمایی اجزا ساختمان کاملا دریافت.

موضوع دیگر متاسفانه رواج روش های محاسبه سرانگشتی و سریع در بین مردم و حتی برخی متخصصین طراح برای انتخاب دستگاه ها و اجزا سیستم های تاسیساتی است که در بسیاری از موارد منجر به انتخاب دستگاه ها و تجهیزات بزرگتر از اندازه مورد نیاز می شود.

این دستگاه ها و تجهیزات بزرگتر یا اورسایز (oversize) نه تنها اطمینان بخش تر نیستند بلکه در تمامی موارد با افزایش سیکل های کاری ویا بعبارت دیگر تعداد دفعات قطع و وصل کردن سیستم خسارات و هزینه های مداومی را بر صاحب ساختمان تحمیل می کنند

ضمن اینکه موجب کاهش سطح آسایش ساکنین نیز می شوند. مثلا انتخاب دستگاه تهویه مطبوع بزرگتر موجب کاهش رطوبت گیری هوای داخل ساختمان به دلیل تعدد دفعات قطع و وصل دستگاه شده و عملا سیستم تهویه مطبوع به ضد خود تبدیل می شوند برخی از مهندسین سعی می کنند خطاها یا مسامحه های خود هنگام محاسبه و طراحی را با در نظر گرفتن یک ضریب اطمینان بالا (حداقل ۲۰%) استتار کنند.

که این صرف نظر از اینکه با فلسفه مهندسی وشرافت حرفه ای مغایرت دارد ، موجب وارد آمدن خسارت طولانی مدت به کارفرما نیز می شود.

پس چنانچه به هر دلیل لازم باشد دستگاه ها یا تجهیزات سیستم گرمایش قدری بزرگتر یا اورسایز باشند باید با موضوع بطور منطقی برخورد کرد و لازم نیست که ضریب اطمینان حتما ۲۰% باشد.

باید مواظب بود که عنوان این ضریب از “ضریب اطمینان “به “ضریب اوهام” تغییر نکند! طبق تجربیات من موارد زیر تقریبا در همه دنیا مصداق دارند:

  1. طراحان اغلب به دماهای هوای زمستانی که توسط اداره هواشناسی منتشر می شود اطمینان نداشته و سر خود آن را چند درجه پایین تر منظور می کنند.
  2. آنها همچنین دمای طرح زمستانی داخل را که ۷۱۰f توصیه شده است اغلب چند درجه بالاتر در نظر می گیرند تا نکند خدای نکرده کسی سردش شود یا از هوای گرمتر خوشش بیاید!
  3. ابعاد اتاق های مورد محاسبه تقریب اضافی گرد می کنند.
  4. ضریب اطمینانی از ۲۰ تا ۴۰ درصد برای محاسباتشان در نظر می گیرند و انگار نه انگار که هزینه این گشاده دستی را کارفرمای بیچاره باید بپردازد.
  5. ظرفیت دیگ آبگرم را بر اساس بار گرمایی و ضرایب اطمینان محاسبه می کنند ولی موقع مراجعه به کاتالوگ وقتی ظرفیت محاسبه شده بین دو مقدار مندرج در جدول قرار می گیرد ظرفیت بالاتر را انتخاب می کنند.

 

همه این موارد سبب بروز مشکل “اورسایز ” شدن سیستم می شود. راه حل چیست؟

وقتی یک سیستم گرمایش بزرگتر یا کوچکتر از اندازه لازم انتخاب و نصب می گردد حاصل کار چه کسی را ناراحت می کند: صاحب ساختمان یا ساکنین؟ جواب معلوم است: همه را! صاحب ساختمان که پول هنرنمایی مهندس طراح را باید بدهد و ساکنین ساختمان که باید شرایط نامساعد هوای داخل را تحمل کنند اگر صاحب ساختمان خودش هم در همان ساختمان ساکن باشد که دوبار مهندس طراح را نفرین خواهد کرد.

حتی دستگاه های مدرن که راندمان بسیار بالایی دارند و اتلاف انرژی آنها بسیار کم است وقتی در شرایط “سیکل کوتاه” ناشی از اورسایز بودن قرار بگیرند بالا بودن راندمانشان تاثیر چندانی در جلوگیری از اسراف انرژی نداشته و بهبودی در شرایط هوای داخل نسبت به دستگاه های قدیمی ایجاد نمی کنند.

پس برای پایین آوردن و منطقی کردن هزینه گرمایش ساختمان ضمن عایقکاری دقیق بدنه ساختمان با استفاده از آخرین شیوه های ایزولاسیون، باید محاسبات را به دقت انجام داده و از به کارگیری بی رویه فرمول های محاسباتی سریع و گشاده دستی در اعمال ضرایب اطمینان پرهیز کرد.

 

 

موچز گراتسیاس سینیور .هر وقت گذرتان به سن کریستوبال افتاد یه سری به خوزه آباد کتول بزنین تا با یه لیوان خاکشیر از خجالتتون در بیام!

هر وقت سیستم ضد عفونی کردن آب گذوشتین خبرم کن، عزت زیاد.

سلام استاد. مایکل اسکالفید هستم از ویرجینیاسیتی ؛ اطراف شهر یه مزرعه دارم. خیال دارم واسه ضد عفونی کردن آب مصرفی از سیستم مدرن UV استفاده کنم . ما اینجا استخر هم داریم؛ میخواستم ببینم این سیستم برای همه مصارف آب کاربرد داره یا نه.

اول بگم سیستم ۱ضد عفونی آب با UV همچ زیاد مدرنم نیس؛ بیشتر از ۶۰ سال قدمت داره ولی در طول این سال ها مداوما در حال پیشرفت بوده و کاربردهای اونم گسترش پیدا کرده.

مشکلات دیگ آبگرم در حرارت مرکزی ساختمان

 

برای ضد عفونی کردن آب استخر هم بکار می ره؟

آره ؛ نصب سیستم UV برای آب استخر مقدار کلر لازم در ضد عفونی کردن آبو بشدت کاهش میده.این از نظر بودن کلر باقیمونده در آب واسه پوست و مو و چشم شناگرا خوب نیس بعبارت دیگه آبی که با اشعه ماوراء بنفش ضد عفونی بشه واسه شنا سالم تره و این مزایا رو داره:

  • شنا در استخری که آبش با اشعه ماوراء بنفش ضدعفونی شده باشه لذتبخش تره چون مواد شیمیایی آب تا ۵۰% کمتره؛
  • با استفاده از ضدعفونی کننده های پراکسید همراه با سیستم ضدعفونی UV می شه اصلا کلر زنی رو حذف کرد؛
  • فیلتر آب استخر در اثر مواد شیمیایی صدمه نمی بینه؛
  • مصرف برقش خیلی ناچیزه؛
  • هزینه ضدعفونی کردن آب استخر هم از نظر قیمت اولیه و هم هزینه عملیاتی به شدت پایین می آد.

می شه بیستر توضیح بدین، چون میخام غیر از استخر کوچیکم که جنبه خصوصی داره یه استخر بزرگ اینجا درست کنم که واسش بلیط بفروشم تا مردم و کارگرای مزارع اطراف بیان شنا کنن و یه پولی این وسط کاسب بشم، می خواستم بدونم این سیستم ضدعفونی UV برای استخرای بزرگ هم مناسبت داره یا نه.

سیستم ضد عفونی UV واسه استخرای بزرگ هم خیلی مزایا داره ؛

کیفیت آب و همینطور هوای محیط استخر خیلی بهتر می شه. اما یه حسن خیلی مهم ضدعفونی آب استخر با UV کم شدن یا اصلا حذف کلر آزاد در آب استخر ؛ چون بالا بودن سطح کلر آب استخر موجب ناراحتی ها و حساسیت های پوستی و چشمی می شه.

واسه همین ضدعفونی کردن آب استخر با UV و بدون مواد شیمیایی از نظر بهداشتی برای شناگرا خیلی بهتره؛ مخصوصا در استخرهای بزرگ که تعداد زیاد شناگرا باعث میشه مقدار بیشتری کلر به آب زده بشه.

واسه جکوزی و استخرای داغ آب معدنی هم از این روش ضد عفونی UV می شه استفاده کرد؟

اتفاقا بهترین روش ضدعفونی آب واسه اینجور جاها همینه. الان کارخونه های سازنده سیستم ضدعفونی با UV واحدهای بزرگی مخصوص جکوزی و استخر داغ آب معدنی می سازن.

از مهم ترین مزایای ضدعفونی آب استخر با UV اینه که نور موج کوتاه ماوراء بنفش خاصیت فوتو-اکسیداسیون داره که باعث میشه کلرین ها و سایر محصولات سمی کلر در آب از بین بره و این کار بدون اضافه کردن هیچ ماده شیمیایی اضافی صورت می گیره.

ضمنا ضد عفونی با سیستمUV  باعث میشه تمام باکتری های موجود در آب استخر و تجهیزات تصفیه از جمله فیلتر آب نابود بشن و امکان برگشت این باکتریا از فیلتر به آب استخر وجود ندارد.

 

 

! کپی ممنوع * استفاده از مطالب این سایت فقط با ذکر نام منبع بلامانع می باشد * کپی ممنوع !

فرم درخواست قیمت دریافت کاتالوگ مشتریان ما نقشه فنی

انواع دیگ های(بویلرهای) بخار مشهد بویلرانواع دیگهای(بویلرهای)روغن داغ مشهد بویلرانواع دیگ های(بویلرهای) آبگرم(آبداغ)-دیگ فولادی مشهد بویلربخارشوی-کارواش-تجهیزات موتورخانه-روغن حرارتی-هیتر هوای گرمفیلترشنی-مبدل حرارتی-سختی گیر-موگیر و صافی-منبع کوئل دارمقاللات تخصصی بویلر(دیگ بخار)-نرم افزارهای تخصصی-استانداردهای فنی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *